ÖZGEÇ(ME)MİŞ

Zamanı çok da önemli olmayan bir eylem doğuşum, 977’nin ilk zamanları gelmiş başıma. Sokaklarında buzlu badem tezgâhları sıralı, kesme taşlı, Arnavut kaldırımlı, boyozlu, yumurtalı şehrin çocukluğudur, kendi çocukluğum. Sonrası alabildiğine gurbet. Gurbetin evi benim kendi evimdir. Hem parasız hem de bol yatısız ranzalı zamanlarda bir öğretmen olmak tutkusu ve yazmak bir örümcek ağına tutunarak.

            Öğretmen dediğin olsa olsa kıdemli bir öğrenci. Bir zamandır kıdemli gezmekteyim. Biraz fizik konuşup, hayatın kıyısından tutmaktayım. Sağ olsunlar gençlerden her yeni günde birçok şey öğrenmekteyim. Tiyatroya bayılırım. Yazarım bir şeyler, oynarım,yönetirim,sahne silerim,perde çekerim, kısacası söz konusu tiyatro ise kapıda bile beklerim.

            Özgeçen ne varsa sanırım fazlalığımdır. Fazlalıklarım canımın üstünde yük.Ten Can da bir kafes! Ne ten gerek ne kafes!   

            (Kendimce) eserler:

·        Vuslat (müzikli ve danslı anlatı)

·        Göçük ( tek perdelik oyun)

·        Engel ne? ( tek perdelik oyun)

·        Onun ardından (canlı belgesel)

·        O an. (canlı belgesel)

·        Sıradan hikâyeler (2 perdelik-tek kişilik oyun)

·        Çemberin Köşeleri (şiirsel anlatı-sahne gösterisi)

·        Ağyar Sokağı (şiirsel anlatı-sahne gösterisi)

·        Bembeyaz bir masal (tek perdelik çocuk oyunu)

·        Şiirler

·        Köşe yazısı ve değerlendirmeler.

Yazıp sahnelediğim bu eserler dışınca onlarca tiyatro oyununda sahne alıp bir o kadar da oyun yönetmeye gayret ettim.